در علم سلامت روان، کلمه شخصیت به اجتماع خصوصیات یا ویژگی هایی که هر کدام از ما را به عنوان یک فرد می سازد برمیگردد و اغلب تا پایان عمر ادامه دارد. ما به وسیله این خصوصیات و ویژگی ها فکر می کنیم، احساس می کنیم و رفتار می کنیم. اما روند پرورش شخصیت برای همه خوب پیش نمیرود. علم روانشناسی اختلال های شخصیت را الگویی طولانی مدت، انعطاف ناپذیر و ناسازگارانه از تجربه درونی و رفتاری میداند که از انتظارات فرهنگی فرد بسیار به دور است. این الگوهای تفکر، هیجان و رفتار فرد، باعث افت عمکرد و ناراحتی عمده در جامعه، محل کار، محل تحصیل، خانواده و یا سایر حوزه های مهم کارکردی وی می گردد.